Hallo,

De trip naar India is vlekkeloos verlopen al was er toch nu en dan wat spanning.
De vluchten zelf verliepen zoals gepland, maar eenmaal in India...
Het duurde erg lang tot de valies er was. Oef, die kwam gelukkig wel. Dan nu op naar de taxi/bus.
Eerst een beetje geld wisselen. Het wisselen was erg duur, ik kreeg slechts 50 inr per euro in plaats van 58.
Nog 160 km. Hoeveel zou dat kosten? Normaal gezien: bus: 350 inr, taxi naar bus: 300 inr. en nog eens 200 inr voor de taxi in Auroville.
1000 inr. moest dus genoeg zijn, en ik gelijk nen groten naar het wisselkantoor met mijn 20 euro.
Toen bleek dat ik om geld te wisselen heel wat informatie moest geven: vluchtnummer, pasport en verblijfsvisa(zelfs voor 20 euro).
De taxi was minder moeilijk. De chauffeur wou me zelfs direct afzetten bij de school voor enkel 2000 inr.
Een beetje discussie bracht me voor 300 inr aan de busstop en toen had hij zelfs tijd om te wachten tot ik op de juiste bus zat. (een heel vriendelijke man dus)
De busrit zelf vertrok ook 's nachts en niet vanaf 6 uur 's morgens wat een geluk was. Nu hoefde ik geen 5 uur doodmoe op straat te wachten.
Stiekem nu en dan eens op de gps van den iphone gekeken hoe ver het was en ja ik kwam steeds dichter en dat voor maar 50 inr.
Het avontuur begon pas toen ik werd gedropt, om 3.30u in een dood dorp. Ik op zoek naar een taxi. Volgens de gps moest ik slechts 5 km meer doen, maar met 2 zware zakken was stappen niet echt een optie.
Na een 20 min zoeken vond ik aan het ziekenhuis een tuk tuk die me wel wou brengen.
Weer stiekem proberen volgen op de gps maar de afstand werd steeds groter. Wat nu gedaan?
Die meneer vriendelijk aangesproken en gevraagd waarom we niet dichter kwamen. Ik zei hem dat ik het gevoel had(de iphone wist het natuurlijk) dat we naar het oosten moesten en niet naar het zuiden.
Hij bevestigde het prompt tot mijn verbazing maar vertelde dat er geen weg was en hij eerst nog 2 km naar het zuiden moest om dan na een totaal van 10 km aan te komen.
Oef, toch geen bedrieger. In het midden van de nacht weet je nooit. (En ik had veel geld bij, alleen was het aan mij niet te zien.)
Hij was blij met zijn 200 inr en ik ook. De rit van de luchthaven naar Auroville was gelukt en ik had nog wat geld over ;)
Om 4:00 kwam ik daar aan. Mijn telefoon bleek echter niet te werken (nu wel en niemand kan het verklaren) dus dan maar even naar het strand, wachten op de zonsopgang.
Op weg naar het strand kwam ik een Zwitser tegen die niet meer kon slapen en we hebben samen aan het strand gezeten terwijl ik een expresso koffie maakte met de bialetti.
Je ziet: koffie maakt onmiddellijk vrienden. Daarna even naar Auroville, een croisant eten en dan naar Saravanan.
Eenmaal daar aangekomen eerst nog een beetje babbelen en even slapen.
Rond een uur of 12:00 opgestaan en gezwommen in de zee. Het was heerlijk, 28 graden een lichte bries en koel zeewater.
Na een paar uur terug naar mijn verblijf om te douchen en me in te smeren met aftersun, toch nodig hier. Wel gek dat de douchekop enkel werkt op een maximale hoogte van 1 m boven de grond.
Even later kennis gemaakt met Annemarie, een Nederlandse van over de 60 die ook op de school vrijwilliger is.
Na het geklets wou Saravanan toch eens naar Pondi om te zien wat de wisselkoers was en wat geld reeds in te wisselen.
Hij schrok zich een bult toen hij me van overal geld zag uithalen, de portemonee, de riem, de rugzak, verborgen zak in de broek,...
In totaal had ik reeds al het geld bij elkaar van de school op 200 na. Dit is echter voor morgen aan de ATM (geld terminal)

Heerlijk geslapen, nu eerst ontbijt. Een zuurdesem broodje en wat melkkoffie. Daarna met Annemarie een stevege strandwandeling gedaan.
Daar heb ik nog een andere vrijwilliger ontmoet die op de school de Engelse les verzorgt.
Nu was het tijd voor de rondleiding in de school. Het zag er goed uit. Er is nog veel werk maar Brugge en Gent zijn ook niet op een dag gebouwd.
Er is nu zelfs een bib met 3 computers. Alleen werken er nog maar 2. Ik moet er toch kunnen voor zorgen dat ze alle 3 werken.
Dan even gaan zwemmen om af te koelen, want dat is hier wel nodig, naar Auroville en het internet cafe en de dag zit er weer op. Morgen begint het pas echt. (De rest van het geld moet ik nog halen, het was zondag en dan is toch niet alles mogelijk in India.)

Groeten Gerrit
Auroville, India